Iedereen voelt zich wel eens onzeker. Onzekerheid over hoe we overkomen, over onze visie (of we de dingen wel goed zien), over onze beslissingen, of over onze kwaliteiten.
Momenten of perioden van onzekerheid zijn niet alleen heel menselijk, het kan ook zijn positieve kanten hebben: het stimuleert ons om naar onszelf, onze kwaliteiten, of levenssituatie te kijken.
Tijdelijke onzekerheid kan zo leiden tot nieuwe inzichten, keuzen en een hernieuwd of vergroot zelfvertrouwen.
Vervelend wordt het echter, wanneer we erin blijven hangen, onze onzekerheid chronisch wordt en zich over steeds meer levensgebieden begint uit te breiden.
Vaak hebben we in dan ergens het idee we eigelijk niet deugen, slecht, dom, of zwak zijn.
We zijn dan niet alleen tijdelijk onzeker over bepaalde keuzen of vaardigheden, maar we hebben een algemeen gebrek aan eigenwaarde: het lijkt alsof we ons geboorterecht, om er onvoorwaardelijk te mogen zijn, hebben verloren.
Geloven we dat we niet goed genoeg zijn - of dat de ander altijd belangrijker is, of dat we alleen waardevol zijn in zo verre we anderen helpen - dan verliezen we onszelf.
Door een té sterk gericht zijn op de ander – wat de ander zou kunnen vinden of denken - vergeten we onze eigen kwaliteiten en zijn we ons niet meer bewust van wat we zelf willen, wat we zelf van iets vinden.
Hebben we eenmaal een negatief zelfbeeld, dan proberen we vaak dit te compenseren door positieve bevestiging te zoeken.
Acceptatie door anderen wordt dan té belangrijk. Zo belangrijk dat we geen onderscheid maken door wie, met wat en ten koste van wat we geaccepteerd willen worden.
We vergeten onze kritische vermogens te gebruiken. Iedereen moet en zal ons aardig of goed vinden!
Een valkuil waarbij we onze eigen waarden en grenzen inleveren om maar kost wat kost geaccepteerd te worden.
Acceptatie die echter nooit echt bevredigend is, omdat anderen niet reageren op de echte persoon die we zijn en vanwege de hekel die we aan onszelf krijgen. Een hekel aan onszelf die ontstaat doordat we onze eigen waarden hebben uitverkocht.
Wanneer acceptatie een té belangrijk, negatief beladen, centraal staand onderwerp in ons leven wordt, kunnen we een zogenaamde SOCIALE FOBIE ontwikkelen.
In dat geval gaan we steeds meer sociale situaties vermijden uit angst voor negatieve beoordelingen en vanwege de paniekgevoelens die dat met zich meebrengt.
Naast negatieve opvattingen over onszelf, zien we bij een gebrek aan eigenwaarde of chronische onzekerheid onder ander de volgende patronen:
Bij lichtere vormen van onzekerheid kan tevens DE ZELFHULP CD "ZELF - VERTROUWEN" uitkomst bieden.
Nederlands Verbond ECP-houders (NVECP) - kwaliteitsregister Psychotherapie
Vereniging Modaliteiten Psychotherapie (VMP-131)
S.C.A.G. Stichting Complementaire en Alternatieve Gezondheidszorg: 11410
EMDR-practitioner certificaatnr.: p-9376
NVECP: 10086
© Texts / Auteursrecht O.C. Delfin, all rights reserved 2003- 2023 - pictures by AMC Verhoogt